7 رویداد ممنوع در اتاق درمان/چه زمانی لازم است جلسات مشاوره را قطع کنیم؟

به گزارش ملت ما، وقتی ما وارد اتاق درمان میشویم، یعنی به درمانگرمان اعتماد کردیم و کار را دست او سپردهایم؛ پس لازم است از صحت عملکرد او مطمئن شویم. یکسری کارها و حرفها در اتاق درمان زنگ خطر است که با دیدنشان باید مشاوره با آن روانشناس را قطع کنیم.
1- مدام مشغول کارهای حاشیهای باشد:
اگر روانشناس مدام مشغول کار خودش باشد و به حرفهای ما دقیق توجه نکند. خیلی راحت، بدون توضیح، وسط مشاوره به تلفن همراهش جواب بدهد. مرتب حرف ما را قطع کند و حرف خودش را ادامه بدهد. اینها کارهای غیرحرفهای است و ما نباید این مدل جلسات را ادامه بدهیم.
2- همدلی نکند و اجازه ابراز احساسات به شما ندهد:
لازم است روانشناس تا حدی با مراجع همدلی کند و خیلی محدود از تجربهی شخصی خودش بگوید، ولی اگر با ادامه دادن بیش از حد موضوع، زمان شما را هدر بدهد، این یک زنگ خطر است. در حقیقت اصلا تضمینی نیست که اصلا چنین فردی روانشناس باشد یا نه.
3- سوگیری تند و واضح علیه بعضی اقشار داشته باشد:
روانشناسی که سوگیری واضح داشته باشد، حتما کار ما را خراب میکند. مثلا اگر ما از همسرمان به مشاور شکایت کنیم و او راههای مقابلهای شدید به ما پیشنهاد بدهد، یا حق را تمام و کمال به ما یا به طرف مقابل بدهد، حرفهای نیست.
4- قصد القاء افکار و اعتقادات خاصی داشته باشد:
اگر روانشناس بهجای کمک فردی به ما، شروع کند به القای یکسری افکار و بخواهد ما را به سمت اعتقاد به یک موضوع خاص سوق بدهد یا اعتقادات ما را از ریشه بیاعتبار کند، این یک علامت خطر است و این مدل جلسات مشاوره نباید ادامه پیدا کند.
5- به هر بهانهای قصد نزدیک شدن فیزیکی به شماداشته باشد
روانشناس در هیچشرایطی حق ندارد بیاجازه بدن ما رو لمس کنه. اگر دیدیم روانشناس بیش از حد روی مسائل جنسی و احساسی تمرکز کرده و غیرمستقیم یا مستقیم میخواهد وارد رابطهی خصوصی با ما شود، شک نکنیم توی دام سوءاستفاده هستیم. هیچ رویکردی راهحل این شکلی پیشنهاد نمیدهد.
6- اطلاعات سایر بیماران را با جزئیات بگوید:
اگر روانشناس به بهانهی بررسی کردن مشکل ما، شروع کند خیلی دقیق از مشکلات مراجعان دیگر با اسم و مشخصات بگوید و اطلاعات دیگران را برای ما فاش کند، یعنی غیرحرفهای و آموزش ندیده است. حتی ممکن است اصلا روانشناس نباشد.
7- روانشناس و حرفهایش به دلمان نمینشیند:
اگر به هر دلیلی احساس خودمان به روانشناس بد باشد، توصیههای او نمیتواند در بهبود حال ما اثرگزار باشد. البته این موضوع احساس ما، ربطی به غیرحرفهای بودن روانشناس ندارد؛ به هر دلیلی ممکن است یک روانشناس با وجود حرفهای بودن، با سلیقه ما هماهنگ نباشد و ما با او حس خوبی نداشته باشیم. یادمان باشد این دو موقعیت را با هم اشتباه نگیریم.